Η ανθρωπότητα θα χρειαστεί περισσότερη τροφή. Ένας από τους τρόπους για να επιλύσουμε το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι να επεξεργαστούμε τους περισσότερο διαδεδομένους σπόρους, ώστε να μπορούν να ευδοκιμήσουν σε αντίξοες συνθήκες και περιβάλλοντα, και ένας από τους σπόρους που εξετάζουν οι ερευνητές είναι το σιτάρι, από όπου παίρνουμε το ψωμί.
Η γενετική του μαλακού σιταριού είναι υπό έρευνα χρόνια τώρα αλλά πρόσφατα μια ομάδα ερευνητών προχωράει στην δημοσιοποίηση ενός προσχέδιου του γονιδιώματος του σιταριού, το οποίο λένε πως θα προσφέρει τα απαραίτητα εργαλεία για την καλύτερη καλλιέργια του.
Όπως αναφέρει ο Klaus Mayer, επικεφαλής της μελέτης, με τη χρήση του σχεδίου του γονιδιώματος θα επιταχυνθεί η διαδικασία αναπαραγωγής και θα προσαρμοστεί στις συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης σε παθογόνους οργανισμούς μέχρι και τη προσαρμογή στην αλλαγή κλίματος. Δε μιλάμε για γενετική μετάλλαξη πάντως. Οι καλλιεργητές θα ελέγξουν τη σπορά τους να να δουν αν ανταποκρίνεται σε αυτό που ψάχνουν και στη συνέχεια θα την «ζευγαρώσουν» με κάποιο άλλο είδος σιταριού για να εντοπίσουν το τέλειο μίγμα. Ουσιαστικά, αυτό που γίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει ο άνθρωπος εδώ και πάρα πολλά χρόνια χρησιμοποιώντας την «επιλεκτική αναπαραγωγή».
Ο Kellye Eversole, διευθυντής του International Wheat Genome Sequencing Consortium (IWGSC), είναι υπεύθυνος για το σχέδιο που περιγράφεται σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι παρόμοιο, αλλά το παρόν σχέδιο περιγράφει πολύ πιο αναλυτικά τη φύση του γονιδίου.
Η δημοσίευση ενός γονιδιώματος σιταριού είναι μια πολύ σημαντική προσθήκη όσον αφορά στην εργασία των ερευνητών πάνω στη γενετική των φυτών. Το σιτάρι, το καλαμπόκι και το ρύζι αποτελούν τα δημητριακά που καλλιεργούνται περισσότερο στο κόσμο. Ένα προσχέδιο που αφορούσε στο καλαμπόκι είχε δημοσιευθεί το 2008, ενώ για το ρύζι ακόμα παλαιότερα, το 2002.
Σε μια ξεχωριστή δημοσίευση στο «Science», ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα καταγράφουν πως η εύρεση βελτιωτικών σε συγκεκριμένα είδη σοδειών μπορεί να επιτρέψει στους αγρότες να παράγουν ποσότητα ικανή για να θρέψει τις αυξανόμενες ανάγκες του πληθυσμού της Γης. Πιο συγκεκριμένα, η βελτιώση της εσοδείας κατά 50%, θα έχει ως αποτέλεσμα τη παραγωγή αρκετών θερμίδων για να θρέψουν 850 εκατομμύρια ανθρώπους, με τα περισσότερα οφέλη να τα αποκομίζουν η Αφρική, η Ασία και η Ανατολική Ευρώπη. Η δημοσίευση, επίσης, αναφέρει πως η μείωση του αζώτου και του φωσφόρου που χρησιμοποιείται σε λιπάσματα θα βοηθήσει να εξαλειφθεί μεγάλη ποσότητα αερίων που συμβάλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Είναι εμφανές πως η IWGSC, η κοινοπραξία πίσω από τη σχετική έρευνα, έχει υψηλές προσδοκίες για αυτή τη προσπάθεια, ενώ αναφέρει πως ήδη κάποιοι καλλιεργητές έχουν ξεκινήσει δοκιμές. Παρ” όλα αυτά θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια για να βρεθεί το σωστό στέλεχος με τους ερευνητές να ελπίζουν πως οι μελλοντικές εκδόσεις του γονιδιώματος θα χρειαστούν λιγότερο χρόνο, περίπου τρία με πέντε χρόνια.
πηγή insomnia.gr
